Alleen genieten

25.04.22
Locatie: Lessay, Frankrijk
Even een aantal daagjes niets geschreven, ik zit nu tussen de bomen in de buurt van Lessay. Ik zal even een samenvatting geven van de afgelopen paar dagen.

Vrijdag, na het uploaden van de vorige blog, ben ik doorgereden naar Saint-Martin-de-Varreville (een plaatsje aan de kust). Ik moet toegeven, het was een prachtig plekje. Ik was ook zeker blijven staan als het niet zo hard waaide dat ik bang was dat de bus zou omblazen. De volgende plek waar ik heen reed kon ik simpelweg niet vinden, zelfs met de coördinaten niet. De volgende plek was op een superstrakke, lege parkeerplaats van een batterie, ik stond er helemaal alleen en er stond nergens een bordje. Dus noem me kieskeurig, maar ook daar werd ik niet heel blij van. De laatste plek was op-en-top, net buiten een leuk dorpje met een mooie schemering, waar ik ook nog eens de volgende dag gratis water heb kunnen halen en lozen.

Zaterdag heb ik bijzonder lang uitgeslapen en ontbeten waarna ik weer naar een plekje aan de kust ben gereden. Nog geen tien meter van de zee aan een lang strand, met overdag een aantal wandelaars. Ik heb er als een gestoord persoon in de zee gezwommen (dat is koud hoor!) en vol goede moed ben ik gaan hardlopen over het strand. Wat een goede beslissing was want daardoor kon ik het zand de schuld geven van mijn verslechterde conditie. Langzamerhand ben ik mezelf aan het klaarstomen om de Franse Alpen op te kunnen sprinten in de zomer.

Voor zondag had ik al een plan klaarliggen, vroeg (rond 8 uur, blijven liggen tot 9, daarna nog ontbeten, oeps) opstaan om vervolgens naar Cherbourg-en-Cotentin te gaan. Ik had gelezen dat daar op zondag een markt was waar wel 115 kraampjes zouden zijn. Vol goede moed ben ik erheen gereden, over een heerlijke weg langs de kust. Dat was ook wel ongeveer mijn laatste vrolijke moment van die dag. Ik had besloten te wandelen van de parkeerplaats aan de haven naar de markt, zo’n drie kilometer lopen. Ik had niet door dat de plaats waar ik moest zijn bovenaan de heuvel lag, de wandeling duurde dus wat langer. Ik heb op geen enkele manier moeite met een lange wandeling, maar in een (best wel lelijke) stad met alleen maar sacherijnige mensen in zweterig weer werkt het toch wel deprimerend. Tijdens de wandeling kreeg ik het vermoeden dat die hele markt er helemaal niet was omdat ik al een tijd op die laan liep waar het moest zijn en het die ochtend geregend had. En toch, aan het einde van de straat kwam toch echt de markt in beeld!  Aangekomen was het geen hele grote markt met vooral veel groente kramen, op dat moment dacht ik echt ‘wat doe ik hier eigenlijk?’. Mijn boodschappen doe ik wel in de winkel en een gezellige sfeer was zeker niet aanwezig. Dus toen ben ik het hele eind weer terug gaan lopen. Terwijl ik ondertussen een halve kilo druiven weg aan het werken was, want die had ik wel even snel gekocht. Ik wilde zo snel mogelijk wegrijden uit de stad met het idee dat ik in de middag wel boodschappen zou doen. Domme ik, helemaal vergeten dat het zondag is en dan is alles, echt alles, dicht vanaf half 1 in Frankrijk. Gelukkig had ik nog wel wat in mijn bus, maar spaghetti met een beetje ham en kaas erdoorheen maakt mijn humeur niet heel veel beter. Maar goed, zo’n dagje heerlijk klagen op alles en iedereen is soms ook wel fijn.

Ik ben hier (in het bos) gisteren aangekomen, ik stond eerst nog op een ander plekje, op een soort grote lege parkeerplaats midden in de stad. Ik zag dat dit vier minuten rijden was, dus ik ben snel doorgereden. Zodra ik stond heb ik een stoeltje gepakt, mn boek en een zakje chips waarna ik buiten in de zon ben gaan zitten. Vijf minuten later ben ik opgestaan om een trui te halen, want het idee is wel heel leuk, maar het is echt nog te koud voor een t-shirtje. De heerlijke rust van in het bos zitten met het gefluit van de vogeltjes werd al snel verstoord door twee dames die paaseieren kwamen verstoppen, dus ik voelde al aan mijn water dat het nog weleens drukker kon worden. Ik ben lekker binnen gaan zitten. Inderdaad, even later kwam er een klein clubje kinderen het plekje oprennen. Uiteindelijk toch wel leuk die gillende kinderen. Vooral leuk om iedereen aan te kunnen staren omdat de meeste ramen van de bus geblindeerd zijn, daar kan je een spannend spelletje van maken, want het is pas echt ongemakkelijk als ze je betrappen. De enige die mij uiteindelijk ontdekt heeft is de hond die met het stel mee was. Vandaag kwam er nog iemand langs om alle achtergebleven paaseieren terug te zoeken en op te halen, daar moet toch een beter systeem op te bedenken zijn. Misschien een soort kaart waarop je van tevoren aangeeft waar alles verstopt ligt?

Vandaag ben ik tegen het middaguur uit mijn bed gekomen, waarna ik naar de intermarché ben gereden, met mijn omgekeerde boodschappenlijstje. Daar staat niet alles op wat ik nodig heb, maar alles wat ik in de bus heb liggen. Zo kan ik ter plekke bedenken wat ik ga eten en wat ik daar nog voor nodig heb. Daarbij vergeet ik nooit iets, dus heb ik nooit eten over datum. Werkt fantastisch. ’S middags met een stokbroodje + smeersels op een stoeltje in de zon gaan zitten lezen en daarna nog even een goede wandeling gemaakt door het bos. Ik kon een pad met een heel aantal Franse informatie bordjes volgen, zo weet ik nu dat er bij bepaalde bomen uitbraaksels liggen van verschillende vogels en dat je aan de dikte en structuur kan zien wat hun eten is (of zoiets). Super praktische informatie om mijn hersenen mee te vullen.

26.04.22
Locatie: Lessay, Frankrijk
Hoewel ik het echt enorm aan het genieten ben, begint het soms toch echt wel een beetje eenzaam te worden. Ik ga vandaag in Le Mont-saint-Michel de toerist uithangen om even onder de mensen te zijn. Daarna ga ik sneller richting het zuiden rijden in de hoop dat daar meer mensen zijn. Voor iemand die zoveel houdt van praten is het ook niet gek dat ik me soms een beetje alleen voel, gelukkig krijg ik nooit klachten als ik aan de telefoon eeuwig door tetter. Ook heb ik bedacht om via social media eens te kijken of ik mensen kan vinden die op dit moment ook in het zuiden van Europa aan het reizen zijn, om met hen misschien contact te krijgen. De volgende keer dat ik wifi heb zal ik kijken wat mijn mogelijkheden op dat gebied zijn. Vandaag ga ik door veel trappen lopen, souvenirtjes kopen en mensen kijken!

27.04.22
Locatie: Pontorson, Frankrijk
Ik ben even heel erg blij met de wifi die ik bij de McDonalds kan krijgen. Het is bijna het einde van de maand en mijn data begint serieus op te raken. Ik gebruik data nu alleen nog maar voor whatsapp en de essentiële informatie opzoeken op internet. Ik heb mijn gedownloade spotify playlists nu ook al zoveel beluisterd dat ik overgestapt ben op Franse radio luisteren. Luisteren naar reclame’s (♫Carglass répare, Carglass remplace♫) en gepraat over de verkiezingen is verrassend leuk.