Een week onderweg

19.04.22
Locatie: Hermanville-sur-Mer, Frankrijk
Ik heb denk ik nog nooit zoveel zin gehad om boodschappen te doen. Op Google Maps heb ik opgezocht wat de grootste supermarkt is in de omgeving, een intermarché hyper, daar ben ik naartoe gereden. Ik zit de hele dag al een beetje in een dipje, een opstapeling van kleine gebeurtenissen waar ik me in mijn eentje niet zo goed overheen kan zetten. Dus het leek me een fantastische dag om een paar uur lang (oké, misschien niet zo lang) door een intermarché te struinen. Na meerdere keren door ieder pad te zijn gelopen had ik mijn boodschapjes verzameld en ben ik verder gereden naar Hermanville-sur-Mer, waar mijn slaapplek is voor de nacht. Op weg daarnaartoe reed ik door prachtige dorpjes en bloemenvelden.  Links een uitgestrekt veld met geel bloeiend koolzaad, rechts een groen weiland. Voor me de weg met daarachter een prachtig oud dorpje, met een hoge kerk (zoals elk dorpje hier aan de kust, het is echt bizar hoeveel kerken er zijn. Het wordt bijna zoals koeien zien in Nederland, oh ja de duizendste kerk die ik vandaag zie, ik kan toch niet elke kerk indrukwekkend blijven vinden?) en nog daarachter de zee. Hoewel dit fantastisch klinkt (en is!), mogen de wegen wel wat werk gebruiken. Wegen waar je 70 of soms wel 90 mag, waar dat met een normale auto prima kan, is dat voor mijn bus maximaal 30 anders vliegt de volledige inhoud van m’n bus door het voertuig en ben ik een soort milkshake.

Eenmaal aangekomen op de camperplaats zoek ik even de exacte naam op van waar ik precies ben, zodat ik dat hier kan opschrijven. Regio; Normandië, Departement; Calvados, Arrondissement; Caen, Kanton; Ouistreham, Gemeente/stad; Hermanville-sur-Mer. Ongelofelijk, hebben wij in Nederland ook zoveel benamingen voor de situering van een gemeente?

Ik heb de hele dag niets meer gedaan behalve eten gemaakt, een hele bloemkool geslacht, gegeten en gelezen. Tussendoor heb ik nog een tijd met de ouderlijke eenheid gebeld, het was fijn om even uitgebreid van thuis te horen. Eigenlijk heb ik dus nog best veel gedaan. Ik heb het enorm naar mijn zin hier en ik ben blij dat ik deze reis alleen maak. Maar, soms is het wel wat eenzaam, het zou fijn zijn om in de supermarkt even een babbeltje te maken over het avondeten of tijdens een wandeling te kletsen over het prachtige uitzicht.

20.04.22
Locatie: Hermanville-sur-Mer, Frankrijk
Na lang uitgeslapen te hebben ben ik maar de afwas gaan doen die ik gisteravond had laten staan. Vervolgens heb ik, na wentelteefjes, het beste ‘oud brood’ ontbijt ooit gemaakt. Een goede herinnering aan alle familie vakanties waar dit ’s ochtends ook vaak op tafel stond, de pantosti. Oud stokbrood open snijden, ketchup erop (was ik helaas vergeten te kopen), plakje Gouda kaas, een snufje Italiaanse kruiden en een plak ham. In de pan gooien, net iets te erg laten verbranden waardoor je de halve onderkant eraf moet schrapen en tadaaaa, een fantastisch en heerlijk ontbijt staat voor u klaar.

Sinds een paar jaar kan ik enorm genieten van lezen, vroeger was ik verbazingwekkend genoeg een nog grotere stuiterbal en kon ik simpelweg niet lang genoeg stilzitten om een boek te lezen. Donald Duckjes lezen was de maximale concentratie die ik mezelf kon opbrengen. Toch vind ik het nu ook nog moeilijk om thuis een boek te verslinden, zodra ik eenmaal geïnvesteerd raak in het verhaal lukt het me wel. Maarja, dan is het boek ook binnen een paar dagen uit en het beginnen in een nieuw boek vind ik het lastigst. Daarom lees ik nu vooral series. Ik heb in de tijd dat ik hier ben al twee boeken uitgelezen, dat is meer dan ik ooit van de Nederlands literatuurlijst heb gelezen in mijn hele middelbare school carrière. Ik heb net het tweede boek uitgelezen dus heb ik even tijd om snel wat te schrijven voordat ik in de volgende begin.
Toch is het dan op een gegeven moment tijd om de benen in beweging te zetten, ik ben niets voor niets in het prachtige Normandië. Het dorp heeft veel geschiedenis en staat vol met oorlogsmonumenten. Naast de begraafplaats bij de kerk heeft Hermanville-sur-Mer ook een oorlogsbegraafplaats, waar ik de enige was. De meeste graven zijn van soldaten die zijn gestorven op 6 juni 1944, tijdens de invasie in Normandië. In een gebouwtje (schuilgebouw) aan de zijkant van de begraafplaats ligt een register met alle namen van de soldaten, 103 doden zijn niet geïdentificeerd. Ook lag er een boek waarin bezoekers hun datum, handtekening, woonplaats/land en een berichtje konden achterlaten. Leuk om te zien dat er die dag al meerdere mensen waren geweest, mensen uit allerlei verschillende landen.

Eind van de middag besluit ik spontaan naar een plek ‘in het hart van de natuur’ te rijden die ik via de app ParkforNight heb gevonden. Het is een plek aan de zijkant van een onverhard paadje naast de kliffen van Normandië.

Locatie: Longues-sur-Mer, Frankrijk
Wauw, wat ben ik enorm blij dat ik spontaan hierheen ben gereden. Van tevoren heb ik nog erg getwijfeld, aangezien ik heel moe was en ik had gelezen dat mensen vaak vast kwamen te zitten op het pad naar deze plaats toe. Maar dat was meestal na veel regenval en het is hier al een tijd zonnig en droog.  Ik denk dat ik in mijn leven nog nooit zoiets moois en indrukwekkends heb gezien als deze zonsondergang. Toen ik aankwam was het nog redelijk mistig en bewolkt, dus veel hoop op een mooie zonsondergang had ik niet.   De klif, de kleuren en mijn camera. Zo simpel kan het blijkbaar zijn. Ondertussen zijn er wat meer camperaars aangekomen en we waren gezamenlijk aan het genieten, iedereen was gefocust op de zon die zich langzamerhand in de zee liet zakken.

Wat ook nog wel even belangrijk is om te zeggen, is dat het vandaag de zevende dag is dat ik onderweg ben. Ik ben nog niet volledig ingestort! De verwachting was toch echt wel dat ik op dit punt in ieder geval al een keer huilend in mijn bus had gezeten met het idee ‘waarom ben ik hieraan begonnen?’. Maar het gaat dus allemaal hartstikke goed! (Dat moment komt vast nog wel)

21.04.22
Locatie: Longues-sur-Mer, Frankrijk
Het is stiekem altijd al een droom geweest van mij om een mooie jurk aan te trekken en een fotoshoot te houden in een bloemenveld. Ik zit nu op een super afgelegen plek, waar dus weinig mensen zijn, met een bloemenveld nog geen vijf minuten lopen. Ik heb een lange jurk, een camera en een statief, wat houdt me tegen?

Tijdens een lange wandeling langs de kliffen heb ik een pad gevonden waar ik naar beneden kon wandelen/klimmen. Beneden kon ik een eind over het stenen strand lopen tot ik bij mijn eerste waterval van deze reis aankwam! Oke… het was meer een soort stroompje dat toevallig van een grote hoogte naar beneden kwam vallen. Maar de definitie van een waterval is ‘plaats waar stromend water bij een hoogteverschil zijn weg al vallend voortzet’, en dat was het absoluut! Er was in de wijde omtrek niemand te bekennen. Het gevoel van alleen op de wereld te zijn is zo vervreemdend. Hoe vaak ben je ergens waar in een straal van een kilometer helemaal niemand is? Tot nu toe word ik nog niet gestoord van met mijn eigen gedachten zijn dus, so far, so good.

Ik heb zojuist alle pitten van mijn druiven er één voor één uitgehaald voordat ik de druiven in mijn salade deed. Waarom zou je dat in hemelsnaam doen? Omdat het daarna veel makkelijker en lekkerder eet en waarom niet. Ik heb toch alle tijd in de wereld. Tot zover mijn zeer interessante verhalen, slaaplekker!

22.04.22
Locatie: Bayeux, Frankrijk
Ik ben van plan om vandaag zo’n saai mogelijke dag te maken. Het is ook belangrijk om af en toe een dagje even helemaal niets te doen toch? In ieder geval even een dag geen spannende, nieuwe, indrukwekkende dingen beleven. Ik zit nu bij de office de tourisme in Bayeux voor de wifi, maar helaas is die niet heel snel. Hopelijk lukt het om alles te uploaden. Bekijk vooral even alle foto's!